Gezinnen

Als opvoeden niet vanzelf gaat, als je kind ongelukkig of moeilijk is, stel je je als ouders soms complexe vragen:

• doen we het wel goed?
• wat kunnen we verwachten van ons kind?
• is het gedrag dat we zien normaal?
• hoe kunnen we het beste reageren op bepaald gedrag van ons kind?

Als je ziet dat je kind worstelt met zaken dan kan dat je ouderhart diep raken. Je kan je machteloos voelen als je kind zich voor je afsluit. Je kan het gevoel hebben dat je je kind niet kan bereiken of bang zijn dat je kind zich in verkeerde kringen begeeft. Alles wat je oppert kan ruzie geven en afstand veroorzaken, terwijl je juist wil helpen en beschermen. Je kan reageren op manieren waarvan je altijd had gedacht dat jij dat nooit zou doen.

Soms is de aanleiding voor gezinstherapie heel duidelijk, bijvoorbeeld als er iemand ziek is of overleden. Soms is de aanleiding algemener, bijvoorbeeld wanneer de communicatie in het gezin slecht loopt of er weinig onderling begrip is binnen het gezin. En weer een andere keer weet je zelf ook niet hoe jullie in negatieve patronen terecht zijn gekomen, en is er vooral de wens om er samen uit te komen. Dit kan samenhangen met hechtingsproblemen na adoptie of met pleegkinderen of bij de vorming van een nieuw samengesteld gezin of bij een scheiding.